بخش مهمی از پرورش طیور تغذیه است . تغذیه هزینه اصلی تولید را تشکیل می دهد و تغذیه خوب در عملکرد طیور و محصولات آن منعکس می شود. این مقاله درباره تغذیه جیرههای سنتی و همچنین ترکیب جیرههای غذایی و رژیمهای ارگانیک است.
گزینه های تغذیه
راحتترین راه برای تغذیه جوجهها با جیرههای پلت شده متعادل است، چه اینکه طیور خانگی باشند یا طیور صنعتی. اکثر رژیم ها حاوی ذرت برای تامین انرژی، کنجاله سویا برای پروتئین و مکمل های ویتامین و مواد معدنی هستند. جیره های تجاری اغلب حاوی آنتی بیوتیک و آرسنیک برای ارتقای سلامت و بهبود رشد، کوکسیدیواستات برای مبارزه با کوکسیدیوز و گاهی اوقات مهارکننده های کپک هستند. با این حال، میتوان برچسبهای خوراک بدون دارو را برای بررسی وجود مواد افزودنی خوراک دریافت کرد.
دان آماده به صورت پلت
در صنعت، خوراک پلت می شود تا طیور بتواند در یک زمان واحد بیشتر بخورد. جوجه ها مکررا نوک می زنند ، که این کار به انرژی زیادی نیاز دارد. پلت کردن مقدار انرژی مورد نیاز برای تغذیه پرنده را کاهش می دهد. با این حال، بسیاری از تولیدکنندگان طیور خانگی بر این باورند که گوشت زمانی بهتر است که پرنده ورزش بیشتری بکند.
اگر طیور از رژیم غذایی فیبری استفاده می کند، دانه هایی مانند پوسته صدف برای کمک به آسیاب کردن غذای درشت سنگدان عرضه می شود. پرندگان صنعتی معمولاً از شن استفاده نمی کنند زیرا رژیم غذایی حاوی فیبر کم است. پرندگان در فضای باز نیز سنگ های کوچک را برمی دارند.
مرغ داری گوشتی و صنعتی
بسته به مرحله تولید طیور ، معمولا از جیره های مختلف استفاده می شود. جیره های اولیه حاوی پروتئین بالایی هستند که یک ماده غذایی گران قیمت است. با این حال، جیره های تولید کننده و تکمیل کننده می توانند پروتئین کمتری داشته باشند، زیرا پرندگان مسن تر نیاز کمتری دارند. یک رژیم غذایی آغازین حدود 24 درصد پروتئین، رژیم پرورش دهنده 20 درصد پروتئین و رژیم غذایی تکمیل کننده 18 درصد پروتئین است. رژیم های لایه ای به طور کلی حدود 16 درصد پروتئین دارند. جیره های ویژه برای جوجه های گوشتی، پولت ها، لایه ها و پرورش دهندگان در دسترس است. غلات کامل را می توان به عنوان دانه های خراشیده نیز تهیه کرد.
دسترسی به آب تمیز مهم است. سطوح کل مواد جامد محلول بالای 3000 ppm در آب می تواند در سلامت و تولید طیور اختلال ایجاد کند.
جیره های خانگی مخلوط
خوراک مرغ خانگی
برخی از تولیدکنندگان تصمیم می گیرند جیره های خود را مخلوط کنند تا مطمئن شوند که فقط از مواد طبیعی استفاده می شود.
مواد تشکیل دهنده خوراک طیور شامل کنسانتره انرژی مانند ذرت، جو، گندم، سورگوم و فرآورده های فرعی آسیاب می شود. کنسانتره پروتئین شامل کنجاله سویا و سایر وعده های غذایی دانه های روغنی (بادام زمینی، کنجد، گلرنگ، آفتابگردان و غیره)، کنجاله پنبه دانه، منابع پروتئین حیوانی (گوشت و پودر استخوان، آب پنیر خشک، پودر ماهی و غیره)، حبوبات غلات مانند لوبیا خشک است. و نخود مزرعه و یونجه. دانه ها معمولاً برای بهبود قابلیت هضم آسیاب می شوند. دانه های سویا باید قبل از تغذیه – معمولاً با اکسترود کردن یا برشته کردن گرم شوند تا یک مهارکننده پروتئین غیرفعال شود. دانه های سویا معمولاً به شکل کنجاله سویا تغذیه می شوند، نه به شکل «پرچرب»، زیرا ابتدا روغن ارزشمند آن استخراج می شود. سویای کامل و برشته شده سرشار از چربی است که انرژی مورد نیاز پرندگان را تامین می کند.
خوراک مرغ معمولا حاوی کنجاله سویا است که محصول جانبی صنعت دانه های روغنی است. در صنعت، دانه های سویا را پوست کنده و به قطعات نازک (ورقه ای) برش می دهند تا عمل حلال (معمولاً هگزان) را بهبود بخشد که برای استخراج روغن ارزشمند از سویا عبور داده می شود. روغن های گیاهی مانند روغن سویا برای مصارف خوراکی و صنعتی استفاده می شود. سپس سویا را به عنوان روشی برای عملیات حرارتی برشته میکنند تا مهارکنندهای را غیرفعال کند که در غیر این صورت در هضم پروتئین در حیوان اختلال ایجاد میکند.
با این حال، جوجه ها را می توان با دانه های سویای استخراج نشده (پرچرب) نیز تغذیه کرد. مزیت تغذیه سویای استخراج نشده این است که هنوز حاوی روغنی است که چربی انرژی بالایی را برای پرنده فراهم می کند. سویای استخراج نشده باید تحت عملیات حرارتی و بو دادن با حرارت خشک قرار گیرد و سپس قبل از مخلوط کردن در رژیم غذایی، آسیاب، نورد یا پوسته پوسته شود. روش دیگر عملیات حرارتی اکسترودینگ است. اکستروژن شامل فشار دادن دانه ها از طریق سوراخ های قالب در یک گسترش دهنده-اکسترودر است که باعث ایجاد اصطکاک می شود که دانه ها را به اندازه کافی گرم می کند (گاهی اوقات بخار نیز اعمال می شود). نتیجه یک ماده پودری است که نیازی به آسیاب بیشتر ندارد. سویای برشته شده و اکسترود شده را نباید برای مدت طولانی نگهداری کرد، به خصوص در هوای گرم، زیرا روغن فاسد می شود.
از آنجایی که پروتئین به طور کلی یکی از گرانترین مواد غذایی است، صنعت از جیرههای هدفمند استفاده میکند و با رشد پرندگان، میزان پروتئین را در جیره کاهش میدهد (پروتئین کمتر و انرژی بیشتر). با این حال، ممکن است برای تولیدکنندگان در مقیاس کوچک مقرون به صرفه نباشد که رژیم های غذایی متفاوتی برای مراحل آغازین ، رشد و پایانی داشته باشند.
معمولاً پیش مخلوط ویتامین اضافه می شود اما ممکن است با استفاده از منابع گیاهی غنی از ویتامین مانند یونجه کاهش یابد. سایر گیاهان نیز ویتامین هایی را در برگ، پوسته و سبوس خود تامین می کنند. روغن ماهی می تواند ویتامین های A و D را تامین کند. مخمر برخی از ویتامین های B را تامین می کند. نور خورشید منبع خوبی از ویتامین D برای مرغداری است (تبدیل یک پیش ماده به ویتامین D) طیور در مراتع گاو ممکن است ویتامین B12 را هنگام خوردن لارو حشرات از سرگین بدست آورند.
جوانه زدن غلات، اگرچه فرآیندی پر زحمت است، اما زمانی که دسترسی به محدوده امکان پذیر نباشد، توسط برخی تولیدکنندگان برای ویتامین ها استفاده می شود. جوانه زدن می تواند مقدار کاروتن (پیش ساز ویتامین A)را در غلات افزایش دهد و به عنوان منبعی از علوفه در تمام طول سال، می تواند یک مزیت برای تولید مرغ ارگانیک تایید شده برای کاهش میزان ویتامین های مصنوعی مورد نیاز در جیره باشد. خوردن گیاهان ممکن است رنگ زردی به پوست جوجه های ذبح شده و رنگ زرد عمیق تری به زرده تخم مرغ بدهد.
نمک معدنی کمیاب معمولاً به جیره طیور اضافه می شود، اما منابع دیگر می توانند مواد معدنی را تامین کنند. مواد معدنی، اگرچه در گیاهان به مقدار زیاد وجود ندارد، اما در پودر ماهی و کلپ (جلبک دریایی) وجود دارد. پودر گوشت و استخوان منبع بسیار خوبی از مواد معدنی به ویژه کلسیم و فسفر است و همچنین منبع خوبی از پروتئین است. با این حال، اگر تولید کننده ای مایل به استفاده از پودر گوشت و استخوان نباشد، می توان دی کلسیم فسفات را جایگزین کرد.
دسترسی به مراتع می تواند ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز در جیره را کاهش دهد زیرا پرندگان ویتامین ها را از گیاهان و هر دو ویتامین و مواد معدنی را از حشرات دریافت می کنند. نمونه ای از رژیم غذایی تمام غلات ضمیمه شده است.
پروبیوتیک ها گاهی در حین قرار دادن و قبل از حمل به جوجه ها ارائه می شود. با این حال، تهیه یک رژیم غذایی متعادل میتواند فرآیندی پیچیده و احتمالاً پرهزینه باشد، بهویژه برای تولیدکنندگانی که سابقه کمی در زمینه تغذیه دارند. دانش تخصصی در مورد نیازهای غذایی جوجه ها و مواد مغذی موجود در خوراک مورد نیاز است. مواد تشکیل دهنده خوراک باید مطابق با فرمول تهیه شوند، آسیاب شوند، با هم مخلوط شوند و مخلوط معمولاً گلوله می شود.
برای دستیابی به مقادیر مناسب از مواد مغذی، تعادل جیرهای در رژیمهای غذایی خانگی، به ویژه در مقیاس تجاری مهم است. اگر رژیم غذایی به درستی متعادل نباشد، پرندگان از بیماری های تغذیه ای رنج می برند. نیازهای غذایی شورای تحقیقات ملی برای طیور مقادیر پروتئین، انرژی (کربوهیدرات ها و چربی ها)، مواد معدنی و ویتامین ها را مشخص می کند. کیفیت پروتئین مهم است زیرا از اسیدهای آمینه منفرد تشکیل شده است، برخی از اسیدهای آمینه برای سلامت پرنده ضروری هستند.
مقدار مناسب این مواد مغذی مورد نیاز در جیره به نژاد، سن و نوع تولید بستگی دارد. شماره مرجع مجله Feedstuffs دارای نمودارهایی از ترکیب خوراک است که میزان مواد مغذی ارائه شده توسط خوراک های مختلف را فهرست می کند. کتاب های درسی تغذیه مانند تغذیه کاربردی حیوانات: خوراک و تغذیه نیز چنین نمودارهایی دارند. مواد خوراکی را نیز می توان در آزمایشگاه برای آرایش مواد مغذی تجزیه و تحلیل کرد. متخصصان تغذیه طیور یا عوامل اکستنشن می توانند به تعادل جیره کمک کنند. در تهیه رژیم غذایی خود، فرمولاسیون مهم است. نمونه رژیم غذایی ضمیمه شده است. برخی از رژیمها شامل پودر گوشت و استخوان نمیشوند .
اگر حجم زیادی را مخلوط می کنید، ممکن است بتوانید یک آسیاب خوراک محلی برای آسیاب، مخلوط کردن و احتمالاً پلت کردن (نیاز به ماشین آلات مختلف) برای خود تهیه کنید. کارخانه های خوراک دام همچنین به مواد تشکیل دهنده خوراک و کارکنان دارای تخصص تغذیه که می توانند رژیم غذایی را فرموله کنند، دسترسی دارند.
نمونهای از تولیدکنندهای است که مواد خود را در مزرعه آسیاب و مخلوط میکند. او غلات کامل را خریداری می کند و در صورت نیاز آنها را آسیاب می کند تا مواد مغذی را حفظ کند. او می گوید که غلات آسیاب شده باید ظرف 30 روز تغذیه شوند وگرنه شروع به از دست دادن مواد مغذی می کنند. او آسیاب دستی را برای مقادیر کم یا آسیاب موتوری را برای مقادیر بیشتر پیشنهاد می کند. گزینه دیگر این است که غلات آسیاب شده را بخرید و فقط خودتان مخلوط کنید.
برخی از تولیدکنندگان غلات کامل را استفاده می کنند. روش “قدیمی” تغذیه جوجه ها روش “مش و دانه” است که یک سیستم دوغذایی برای تهیه غلات کامل همراه با جیره با پروتئین بالا به منظور کاهش هزینه ها است. غلات کامل قیمت کمتری نسبت به جیره با پروتئین بالا دارند و حتی می توان آنها را در مزرعه کشت کرد
رژیم های غذایی ارگانیک تایید شده
رژیم های غذایی مخلوط خانگی به ویژه برای تولید کنندگان مرغ ارگانیک معتبر مفید است. اگرچه جیره های مرغ ارگانیک از پیش مخلوط شده برای خرید در دسترس هستند، اما ممکن است گران باشند و ممکن است نیاز به حمل و نقل از فواصل دور داشته باشند.
خلاصه
تغذیه مرغ بخش مهمی از تولید است. اگر قصد دارید رژیم غذایی خود را ترکیب کنید، ممکن است تلاش زیادی برای تولید رژیم های غذایی متعادل، به ویژه رژیم های ارگانیک تایید شده لازم باشد. جوجه ها وقتی در مراتع هستند می توانند برخی از مواد مغذی خود را از حشرات، کرم ها و گیاهان به دست آورند و در نتیجه هزینه ها را کاهش می دهند.